Relacja „TSUE i WIBOR” odnosi się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczącego waloryzacji kredytów indeksowanych kursem waluty obcej lub stopy referencyjnej, takiej jak WIBOR. Chodzi głównie o pytania prejudycjalne ws. klauzul abuzywnych w umowach kredytowych, w których stosowano WIBOR jako element oprocentowania.
Zalety i wady
- Zalety wyjaśnień TSUE:
- Ujednolicenie podejścia do oceny klauzul niedozwolonych w umowach kredytowych.
- Ochrona konsumentów przed nieuczciwymi praktykami banków (np. niedostateczna informacja o ryzyku).
- Wady i wyzwania:
- Potencjalne zobowiązania zwrotu nadpłat przez banki, co może wpływać na stabilność sektora bankowego.
- Skomplikowane procedury sądowe – konsumenci muszą wytoczyć powództwo i czekać na rozstrzygnięcie.
Dla kogo korzystne?
- Kredytobiorcy z umowami opartymi o WIBOR – mogą dochodzić unieważnienia niedozwolonych klauzul i odzyskania nadpłat.
- Organizacje konsumenckie – TSUE dostarcza argumentów prawnych do ochrony interesów klientów.
Dla kogo niekorzystne?
- Banki i instytucje finansowe – muszą ponosić koszty zwrotów i dostosować wzorce umowne.
- Nowi klienci instytucji finansowych – mogą spotkać się z bardziej konserwatywnymi (wyższymi) marżami, by zrekompensować ryzyko prawne.
