Waloryzacja emerytur to coroczne podnoszenie świadczeń wypłacanych przez ZUS (i KRUS) w celu ochrony ich realnej wartości przed inflacją czy wzrostem przeciętnych płac. W Polsce mamy co najmniej jedną waloryzację ustawową (zwykle 1 marca) i – w razie potrzeby – dodatkową „połroczną” (1 września).
Zalety i wady
- Zalety:
- Ochrona siły nabywczej świadczeń – emeryci nie tracą na wzroście cen.
- Automatyczny mechanizm – bez konieczności występowania o podwyżkę.
- Transparentne zasady (kombinacja wskaźnika inflacji i wzrostu płac).
- Wady:
- Odsunięcie pomocy w czasie – waloryzacja raz w roku nie nadąża w razie gwałtownych wzrostów cen.
- Może być niewystarczająca – przy dużej inflacji realne świadczenie i tak może spadać.
- Brak elastyczności – każdy emeryt zyskuje procentowo tak samo, niezależnie od indywidualnych potrzeb.
Dla kogo korzystne?
- Emeryci o stałym dochodzie z ZUS, którzy nie mają innych znaczących źródeł przychodu.
- Osoby planujące swój budżet rocznie – mogą uwzględnić spodziewany wzrost świadczenia.
Dla kogo niekorzystne?
- Emeryci ponoszący nadmiernie wysokie koszty (np. leki, opieka) – waloryzacja procentowa może nie pokryć ich indywidualnych wydatków.
- Ci, którym waloryzacja raz w roku nie wystarcza przy gwałtownych skokach cen energii czy żywności.
